Ministerie BZK

De afgelopen week kreeg ik een vacature toegestuurd voor een Assurance en Risicomanager. In theorie past dit soort vacatures uitstekend bij mijn profiel. Toch heb ik, na bestudering van de opdracht, besloten niet te reageren. Er waren te veel signalen die erop duidden dat de opdracht niet aansloot bij mijn beleving van wat de functie zou moeten inhouden. Ook ziet de manier waarop binnen deze opdracht Assurance (Borging) is georganiseerd er risicovol uit; risicovol voor mijn professionaliteit en integriteit.

Afgaande op berichtgeving in o.a. Trouw staat het Bureau ICT-toetsing (BIT) op omvallen. Dit in 2015 opgerichte toetsingsbureau zou binnen het ministerie van BZK als “waakhond” moeten functioneren om ICT-projecten bij de overheid beter te beheersen. Nu blijkt dat diverse kopstukken zijn vertrokken, al dan niet na conflicten.

Staat het BIT op omvallen? Heeft het BIT eigenlijk wel zin? Zijn de ICT-projecten bij de overheid beter te beheersen? De problemen bij het BIT waren grotendeels te voorzien: de verkeerde problemen weren aangepakt binnen de verkeerde cultuur, de verkeerde organisatie en door de verkeerde personen.

De IJzeren driehoek wordt breed gezien als het fundament van projectmanagement. Sturen op tijd, geld en kwaliteit geldt als een basisregel voor projectbeheersing. Er zijn verschillende varianten: bijvoorbeeld het Duivelskwadrant of het sturen op Product, tijd en geld zoals bij de overheid gebruikelijk is. Maar de verschillen zijn verwaarloosbaar.

Dit concept staat nauwelijks ter discussie en wordt alom zonder verdere overweging geaccepteerd. Maar is dit terecht? Is (een variant op) de IJzeren Driehoek altijd bruikbaar?

In 2017 besloot minister Plasterk om het programma oBRP voortijdig te beëindigen.

In deel 1 van deze serie beschreef ik aan de hand van het rapport “Niet te stoppen” waar het mis ging in dit programma. In dit deel gaat het om meer fundamentele oorzaken: de cultuur van de overheid, de manier van organiseren en hoe dit elke verandering en elk project/programma ernstig belemmert.

Na een unaniem aangenomen motie waarmee de Tweede Kamer inzicht verlangde naar informatie over aansturing en besluitvorming van operatie Basisregistratie Personen (oBRP), heeft staatssecretaris Knops (BZK) een commissie aangesteld. Deze commissie heeft een rapport geproduceerd met als titel “Niet te stoppen”.

Wat is de waarde van dit rapport? Hoe sterk zijn de adviezen? Zijn er dingen die de commissie wel beschreef maar niet (voldoende) benoemde?